Obradoiros de papiroflexia

Durante o mes de abril estivemos traballando co alumnado, dende este Seminario, o país de China. Consideramos oportuno facer obradoiros sobre a papiroflexia.

O Luns, 3 de maio, todos os nenos e nenas de Educación Primaria disfrutaron enormemente deste obradoiro, impartido por Diego Sanmartín Villar, profesor de Secundaria de Inglés, membro da Asociación Española de Papiroflexia e gran afeccionado a este fascinante arte de pregar papel.

O profesor explicoulles a orixe do papel, da papiroflexia, como chegou este arte a Europa, como comezou a súa afección pola papiroflexia, amosoulles varios modelos do seu traballo e finalmente ensinoulles como pregar algunhas figuras sinxelas.

Estes obradoiros foron todo un éxito e todos quedaron con ganas de aprender máis sobre este interesante arte. Diego conseguiu transmitir a súa paixón e interese polo tema cunha grande aceptación e entusiasmo por parte do seu público. De feito, houbo unha gran demanda de libros de origami na biblioteca… Temos o pedido en marcha!

Grazas, Diego!

"O Recuncho do Viaxeiro"

   Ao longo deste curso escolar o alumnado do segundo e do terceiro ciclo de Educación Primaria participa no concurso do "Recuncho do Viaxeiro". Pretendemos que os nenos e nenas amosen inquedanza pola investigación, o razoamento, a busca de información nas diferentes fontes existentes, concretamente nas TICs.

     Ao principio de cada mes poñemos preguntas (diferentes para os dous ciclos) relativas a un país determinado, nos  dous recunchos situados nas entradas dos pavillóns de Primaria. Teñen que formar grupos de cinco compoñentes como máximo e meter as respostas no buzón.

   Ao cabo de quince días faise o concurso e o grupo gañador ten un agasallo sorpresa, recoñecéndolles o esforzo e o traballo realizado. A continuación faise unha exposición e decóranse as entradas dos pavillóns con información sobre ese país; como lendas, costumes, diferentes maneiras de saudarse, de despedirse no idioma correspondente, etc.

    Pero, SORPRESAAA!

   Non poderiamos levar a cabo este concurso sen saber en que recuncho do mundo está situado cada país. Para iso fixemos dous globos terráqueos que están colocados xunto ao recuncho do viaxeiro. O país que se está traballando é destacado cunha lupa moi bonita e grande.

   A partires deste concurso xiran o resto das actividades que se levan a cabo con todo o alumnado do Centro: obradoiros de xogos populares, sesións de contacontos sobre o país a traballar, construción de crebacabezas e traballos manuais para o alumnado de Educación Infantil.

   Xa fixemos longas viaxes. Comezamos en Marrocos, seguimos en Arxentina, Romanía, República Dominicana, China e rematamos en Etiopía. Son algúns dos países de orixe do alumnado do Centro.

   A continuación podedes facervos unha idea do noso traballo coas seguintes imaxes:

 

A NOSA MASCOTA

  Os nenos e nenas do colexio Nosa Señora dos Remedios participamos nun concurso para bautizar a nosa MASCOTA.

   A verdade é que tivemos que pensar moito, porque non era unha tarefa tan doada!. Claro, non podiamos gañar todos e todas!,  polo que @s mestres/as tiveron que seleccionar  un nome entre tantos que había!.

   Pero conseguímooooooloooooo!.

   A nosa mascota intercultural bautizámola co nome do "RATO VIAXEIRO".

CHARLA DE NAIS DE ALUMNADO ESTRANXEIRO

Este venres 29 de xaneiro de 2010 tivo lugar no colexio unha charla para todo o alumnado por parte de nais de alumnado procedente do estranxeiro para falar sobre os seus países. Os países sobre os que falaron son o Brasil, Romania e Venezuela.

UNHA FIESTRA ABERTA

Este ano continúa no colexio unha nova andaina do Seminario Permanente que traballa a interculturalidade no noso centro. Xa son sete anos traballando nestes seminarios polos que leva pasado xa un número importante de mestres e mestras do colexio.

Este ano fíxose unha renovación case total nos compoñentes, pois cinco dos seis son novos e tamén se cambiou o nome do seminario, pasando a denominarse "Unha fiestra aberta", con todo o que este título significa.

Pouco a pouco iremos mostrando neste blogue o traballo que se vai facendo neste Seminario, que está a resultar moi interesante para toda a Comunidade Educativa do colexio.

XIII Degustación de Sobremesas de Entroido

Manxar de laranxa (Alejandro Martínez Vásquez – 2º B)

Colombia

 

Ingredientes: laranxas, maizena e azucre.

 

Elaboración: Exprimir as laranxas e poñer ao lume o zume coa maizena e o azucre. Remover ata que espese. Deixar enfríar e servir.

 

 

 

Natilla Tradicional (María Angélica Valencia – 3ºA)

Colombia

 

Ingredientes: 1 caixa de preparado para natillas, 1 litro de leite, coco relado, 3 gotas de esencia de vainilla e canela moída.

 

Elaboración: O contido da caixa mestúrase con dúas cuncas de leite frío e o resto do leite férvese. Unha vez fervido agrégase a mestura anterior para que se cociñe e revólvese constantemente cunha culler de madeira ata que espese. Cando empece a espesar diminúese a temperatura sen deixar de revolver por 5 minutos aproximadamente. Vértese o contido nun molde e déixase arrefriar a temperatura ambiente.

 

 

Salame de chocolate (Sara Méndez Amil - 5 ºB)
Portugal

Ingredientes:
200 g de galleta María, 200 g de azucre, 1 ovo enteiro, 1 xema de ovo, 125 g de manteiga derretida ao baño María, 200 g de chocolate en po.

Elaboración:
Botar o azucre e os ovos nun recipiente e bater ben; botar a margarina e o chocolate e volver bater. Engadir a galleta moi picada e colocar a masa enriba dun papel de aluminio; envólvese en forma de tubo e métese no frigorífico.
Sérvese xeado e cortado en toros.

 

Bolo de cenoria (Igor Philipe Gonçales Sousa -5º A)
Brasil

Ingredientes:
3 cenorias grandes, 2 cuncas de azucre, 1 cunca de aceite, 4 ovos, 2 cuncas de fariña de trigo, 1 culler de fermento en po.
Ingredientes para a cobertura de chocolate:
1/2 cunca de leite, 1/2 cunca de azucre, 1 cunca de chocolate en po, 1 culler de manteiga.

Elaboración:
Bater todos os ingredientes do bolo no batedor. Meter no forno 40 minutos.
Proceder coa cobertura de chocolate mesturando todo a lume lento e revolver ata que espese. Botar por enriba do bolo.

 

 

Quiche Lorraine (Alexiane Labajos -5º A)
Francia

Ingredientes:
masa quebrada, 1 rebanda gorda de xamón de York, 2 ovos, leite, nata para cociñar, sal, pementa e noz moscada.

Elaboración:
Estirar a masa quebrada co rolo e colocala sobre un molde. Picar lixeiramente o fondo cun garfo.
Cortar moi miúdo o xamón e poñelo sobre a masa. Nun cazo, mesturar o leite, os ovos, a nata, un belisco de sal, un pouco de pementa moída e noz moscada. Verter no molde o preparado.
Poñer a quiche no forno a 180º C durante 30 -40 minutos, vixiando que non se queime a superficie.

 

Biscoito de noz  (Lucas Labajos - 3º A)

Francia

 

Ingredientes:

175 g de noces peladas, 4 ovos, 75 g de azucre moreno, 50 g de fariña, 1 culleriña de azucre vainillado, 100 g de manteiga.

 

Elaboración:

Mesturar as xemas de ovo e o azucre moreno. Engadir a fariña e o azucre vainillado e mesturar de novo. Derreter a manteiga e incorporala á preparación, engadindo un belisco de sal.

Bater as claras de ovo a punto de neve e cando están moi firmes engádense á mestura anterior coidadosamente e con movementos envolventes.

Picar as noces e engadilas á mestura.

Verquer a preparación do biscoito nun molde e meter no forno prequentado 200º C durante 25 minutos aproximadamente.

Pastel de fideos de chocolate  (Brenda Miranda da Silva – 4º E.I. A)

Brasil

 

Ingredientes:

45 g de azúcar, 20 g de fideos de chocolate, 1 taza de chocolate en polvo, 1 bote de nata, 1 bote de leche condensada, 1 cuchara de mantequilla y 3 huevos.

 

Elaboración:

Batir todos los ingredientes, excepto los fideos de chocolate, en la batidora. Untar un molde con mantequilla y verter la mezcla en él. Poner en el microondas 6 o 7 minutos a potencia máxima. Desmoldar mientras está templado y decorar con los fideos de chocolate.

 

 

 

 

 

Para os nosos amigos de Arteixo

Os nosos desexos son...

View more presentations from bubela.

Os alumnos de 3ºC mándanlles desexos de paz aos compañeiros de 3ºD do CEIP Ponte dos Brozos de Arteixo.

COLOMBIA E PORTUGAL

Este mes dedicámolo a un país cercano a nós: Portugal e a outro que nos queda un pouco máis lonxe: Colombia.

 

No colexio podes atopar uns murais cun mapa onde se che indican as provincias ou rexións nas que se dividen os países, fotos, unha breve historia, curiosidades que che poden interesar...

 

Podes aprender máis sobre estes países se les algúns dos libros que che recomendamos e... ademais pasarás un bo rato...

 

Libros que están en portugués e podes intentar lelos. Será moi divertido!!!

• Branca  de Neve e os sete anões
• Aladino
• Alí Babá e os Quarenta ladrões
• Contos carinhosos

 

Outros libros son:

• Unha aventura na escola
• O home que non quería soñar
• Cuentos de hispanoamérica
• Cristovo Colón
• La vuelta al mundo en ochenta cuentos
• Atlas de pueblos y culturas
• Dime cosas de tu país

COMO ERA A VOSA ESCOLA?

Alexiane e Lucas son dos nenos franceses que comezaron a estudar na nosa escola este ano. Xa dominan o castelán moi ben e queren contarnos como era a súa vida e a súa escola en Francia. Segue lendo...

SALUT  MES  COPAINS

 

Hola, nos llamamos Alexiane y Lucas Labajos aunque en realidad tenemos tres nombres cada uno. Alexiane (el que escogieron mis padres para mí) Muriel (como mi abuela materna) Celia (como mi abuela paterna) Labajos (el apellido de mi papá). Y Lucas (el nombre que escogieron mis padres para mí) Christian (como mi abuelo materno) Luis (como mi abuelo paterno) Labajos (el apellido de papá).

Somos de Francia y nuestra escuela allí se llamaba St. Just. Íbamos más horas a la escuela que aquí: de las 8:30 h hasta las 11:30 h con un recreo de media hora. De 11:30 h a 13:30 h comíamos y de 13:30 h a 16:30 h clase otra vez con 30 minutos de recreo.

Como asignaturas teníamos: Historia, Geografía, Inglés, Ciencias, Ortografía, Conjugación, Gramática, Matemáticas, E.P.S. (E. F.) y Música pero no había flauta ni libro. Teníamos sólo una profesora para todas las asignaturas menos para Música y E.F

                                                                                                                                           

 

Las excursiones no eran como aquí porque un niño de 7 años ya se va una semana. Yo fui de excursión dos veces y duraron una semana cada una. El primer viaje fue en tercero y fuimos a Saint Andeól y al llegar allá tuvimos que hacer las camas y después fuimos a esquiar en grupos dependiendo del  nivel que teníamos. El segundo día fuimos a hacer una hoguera en el bosque y había un gato que siempre iba detrás de nosotros. ¡Era muy divertido! Otro día fuimos a una granja donde había ovejas, cabras y una cabra montesa y allí hicimos huellas con escayola. El jueves hicimos una fiesta de despedida.

Al año siguiente volvimos de excursión, esta vez a Rencurel durante la primavera. Hicimos senderismo por las montañas y estudiamos las flores y plantas. Al día siguiente fuimos a una granja de vacas y otro día jugamos a unos juegos de preguntas. El último día hicimos una fiesta.

El año pasado Lucas no tuvo siempre la misma profe porque la primera profe estaba embarazada y marchó en octubre. Después Lucas tuvo que estar con otra profe pero la segunda se fue por la enfermedad de su hijo. Durante tres semanas Lucas  no tuvo colegio. La segunda profe volvió hasta el final del año escolar pero Lucas no pudo ir de excursión porque la profe no podía estar lejos de su casa por si su hijo enfermaba.

Otra cosa diferente de aquí es que en Francia vamos al colegio los lunes, martes, jueves, viernes y sábado por la mañana y NO VAMOS los miércoles. Pero a partir de este año tampoco se va al cole el sábado porque la ley cambió.

Nuestro pueblo se llama TULLINS y se sitúa en los Alpes en la provincia de Isère cuya capital es Grenoble. En nuestro tiempo libre jugábamos en casa o íbamos a ver a la familia y a los amigos y también íbamos a ver jugar al fútbol a Lucas.

 

 

  AU  REVOIR   ET  Á  BIENTOT

 

 

Alexiane  5º A

Lucas   3º B

 

 

MEMBROS DO SEMINARIO PERMANENTE

Este curso os membros do SP de Educación Intercultural somos:

Elena Domínguez Vázquez

Mª Victoria Fernández Novoa

Olga García Martínez

Susana Lamela Pérez

Mª Concepción Simón Alonso

Ana Mª Souto López (coordinadora)

 

UNHA NOVA ANDAINA DO SEMINARIO

Neste curso 2008-09 queremos continuar cunha nova andaina do Seminario de Educación Intercultural formado por seis mestras do C.E.I.P. "Nosa Señora dos Remedios" e que xa temos moitas novas ideas para poñer en marcha.

Seguídenos...

ENTREVISTA A UN NENO INMIGRANTE

 Anderson Mendocilla é un neno de Perú. Chegou a Ponteareas cando tiña 10 anos. Leva vivindo aquí un ano e o que máis lle gusta do cole é o recreo para  xogar ó fútbol.

P. De que país viñeche?

r. Eu veño de Perú

P.-Con que membros da túa familia chegas a España? Tiñas familia aquí?

R.-  Chegamos os meus pais e o meu tío

P.- Que idade tiñas  cando chegache aquí?

R.- Eu tiña dez anos

P.- Por que razóns a túa familia emigra de Perú?

R.- A miña familia viu en busca de traballo porque en Perú escasea.

P.-Cal foi a tua primeira reacción cando che dixeron que te viñas para  España?

R.-Moi boa. Eu quería mellorar as miñas condicións de vida.

P.-Por que Galiza e en concreto Ponteareas?

R.- Porque meus pais quixeron.

P.- Que foi o que mais che gustou ó chegar? E o que menos?

R.-O que mais: Todo. O que menos: O idioma.

P.- Custouche adaptarte? Por qué?

R.- Si, polo galego

P.-Recibíronte ben os teus compañeiros  ó chegar ó colexio? Fixeche amigos pronto?

R.- Sí, enseguida fixen amig@s. 

P.- Como era o colexio ao que ibas en Perú?

R.-Era un colexio privado, con uniforme e grande.

P.- Tíveche dificultades coa Lingua? Gústache ó Galego?

R.-Non, non me gusta o Galego. Teño dificultades e por si fora pouco moitas asignaturas son en Galego.

P.- Que  é o que mais botas de menos do teu país? Gustaríache voltar?

R.- Todo.Boto de menos a familia, a comida...TODO.

 

Rocío e José Luis (5º B)

                                              

 

 

ENTREVISTA A UNHA NENA INMIGRANTE

 Mª  Ángeles Pedreira chegou a España con sete anos. Agora ten once. O seu pais de orixe é Argentina.  Os seus amigos de 5ºB quixeron facerlle unha entrevista.

 

P.- Ángeles, por que razóns a tua familia deixa Argentina e se ven a España?

R.- A miña familia viu buscar traballo e ademais porque España é un país máis seguro que Arxentina.

P.-Con que membros da túa familia chegas a España? Tiñas familia aquí?

R.- Sí, meu pai era de aquí. Chegamos os meus pais, a miña irmá e máis eu.

P.-Cal foi a túa primeira reacción cando che dixeron que te viñas para  España?

R.- Ao principio moi boa porque ía cambiar de país, pero despois, no aeroporto, estiven moi triste.

P.-Por que Galiza e en concreto Ponteareas?

R.- Eu non o elixín, foron os meus pais. Meu pai tiña familia aquí.

P.- Que foi o que máis che gustou ó chegar? E o que menos?

R.-O que máis: A paisaxe. O que menos: As curvas do camiño.

P.- Custouche adaptarte? Por qué?

R.- Non porque estiven rodeada de moitos amigos.

P.-Recibíronte ben os teus compañeiros  ó chegar ó colexio? Fixeche amigos pronto?

R.- Bueno.... bastante ben. Sí, enseguida fixen amigos e amigas.  Ademais neste colexio hai moitos nenos e nenas  que están na mesma  situación ca min.

P.- Como era o colexio ó que ías na Arxentina?

R.-Era un colexio privado, moi grande.....e con parque. Gustábame máis o de Arxentina.

P.- Tiveche dificultades coa Lingua? Gústache o Galego?

R.-Non, non me gusta o Galego. Teño dificultades con algunhas palabras, pero de todos xeitos estou aprendendo moito.

P.- Que  é o que máis botas de menos do teu país? Gustaríache voltar?

R.-  Do meu país o que mais boto de menos son os meus familiares que están alá, os meus avós e os meus curmáns.  Tamén boto de menos a comida. Encantaríame voltar ó meu país pero...Só de Vacacións.

 

                                       Beatriz Puga e Javier Táboas(5º B)

                                              

 

 

ENTREVISTA A UNHA NENA INMIGRANTE

Entrevista a Melliza Perafán Muñoz

P. De que país viñeches?

R.- Eu veño de  Colombia

P.-Con que membros da túa familia chegas a España? Tiñas familia aquí?

R.- Sí,  a miña irmá e miña nai

P.- Que idade tiñas  cando chegaches aquí?

R.- Eu tiña oito anos

P.- Por que razóns a túa familia emigra de Colombia?

R.- A miña familia viu buscar traballo e ademais porque España é un país máis seguro que Colombia.

P.-Cal foi a túa primeira reacción cando che dixeron que te viñas para  España?

R.- Ao principio moi mal, pero logo alegreime aínda que estaba triste

P.-Por que Galiza e en concreto Ponteareas?

R.- Eu non o elixín foron os meus pais.

P.- Que foi o que máis che gustou ó chegar? E o que menos?

R.-O que máis a liberdade. O que menos: O tráfico.

P.- Custouche adaptarte? Por qué?

R.-Si, porque non entendía moi ben o galego.

P.-Recibíronte ben os teus compañeiros  ó chegar ó colexio? Fixeches amigos pronto?

R.- Si, porque o primeiro día as nenas xogaron comigo.

P.- Como era o colexio ao que ías en Colombia?

R.-Era un colexio privado, pequeno.....e con parque. Gustábame máis o de Colombia

P.- Tiveches dificultades coa Lingua? Gústache o Galego?

R.-Non, non me gusta o Galego. Teño dificultades con algunhas palabras, pero de todos xeitos estou aprendendo moito.

P.- Que  é o que máis botas de menos do teu país? Gustaríache voltar?

R.-  Do meu país o que mais boto de menos é os meus familiares que están alá, meu pai, miña irmá... Tamén boto de menos a comida. Encantaríame voltar ó meu país.

 

                               Lorena e Zaira (5ºB)

                                              

 

 

O ENTROIDO NO MUNDO II

Nesta imaxe vemos unha parte do mural elaborado no Seminario sobre o Entroido no Mundo.

O ENTROIDO NO MUNDO I

Para decorar un dos corredores do Colexio, no Seminario fixemos un mural con imaxes do Entroido en diversas partes do mundo. Nesta imaxe vemos unha panorámica xeral do mural.

¡CANTEMOS POLA PAZ!

Unha vez derrubado o muro dos atrancos para a paz, cantamos a canción "A muralla", para que todo o mundo saiba dos nosos desexos.

NON AOS CONFLITOS, NON A VIOLENCIA

Todos e todas expresamos os nosos desexos en contra da violencia de calquer tipo, en contra dos conflitos.

Na imaxe un momento do acto central cos dous presentadores cumprindo a súa función no mesmo.

PAZ PARA TODOS

Dúas alumnas do Colexio completan a pomba da paz pegando as últimas pombiñas con desexos expresados polo alumnado do Colexio.

TODOS E TODAS SOMOS NECESARIOS PARA A PAZ

Con todas as actividades que levamos feito nestes días queremos dicir que ninguén pode agocharse; a paz necesítanos.